"твоє поле засіяне
давниною
житами
жити б
літаючи
роками
віками
вільним небом
у вільному світі"(Галина Мирослава)
"Кожен день — життя і смерть,
кожен день — на волосині...
Ну, допоки буде так,
що країна вся в руїнах?.."(Карина Гусельникова)
"спи спи спи
сни сни сни
любий мій маленький
славний козаченьку
спи спи спи
сни сни сни
зірку в небі досягни
місяця торкнися
хмарами пройдися.."(Галина Мирослава)
"за хрестами колючого дроту
у ''фільтраціях'' концтаборів
без вини відбирає свободу
хто до неї сам не дозрів
ґвалтувати готовий тіло
розтоптати пройтись по тобі
жеб відчути що має силу
над тобою
о ні
далебі..."(Галина Мирослава)
"Жити – значить творити. Творити прекрасне, чудове, добре, а значить, корисне людям. Так творити, щоб для користі іншим вкладати в свою працю всю свою душу, вміння, працювати від щирого серця, із натхненням і радістю, що така праця – не щось марне, а потрібне людям. У цьому я вбачаю красу життя..." (Сергій Губерначук)
"чи впізнаєш її після злочину
коли вона відсиджується
у шовковистому коконі
з ниточок брехонь
шарами яких повністю обмоталася
тиха
завмерла
непомітна майже..."(Галина Мирослава)
"Стогне Дніпр
Змиває кручі
І ковтає
Сльози
З Бучі
Тяжеліють
Кров‘ю
Хмари
Тягнуть
Потяги
Криваві
Вітер
Їх несе
Солоний
На ворожії
Кордони..."(Ірина Потапенко)
"Я люблю свою бабусю
Я бабусенькин лизунчик,
Солоденький я мазунчик,
Я до бабці притулюся,
Так люблю свою бабусю!.."(Марія Дем'янюк)
"дні
початі з азів
по азимутах
проритих війною
дихають Азовом сталлю
ніби болю
не знають
не знатимуть
по зову серця
як заклик віків
тримаючи віру
під ангельський спів..."(Галина Мирослава)
Пісні композиторки Ольги Тимошенко на слова Тетяни Строкач — про дітей, про війну та надію...
«Надія є», «Ночі спокійної», «Дивний сад» — пісні на слова поетеси Тетяни Строкач, музику до яких написала неймовірна херсонська композиторка Ольга Тимошенко. Слухаймо, читаймо!
"Вiйна знецiнила життя,
I душi вщент заполоняють
Безмежний простiр в небесах,
А ïх з землi iще гукають,
Хоч скрiзь ненависть, бiль та страх."(Юлiя Дмитренко-Деспоташвiлi)
"...I’m waiting for you to hear your voice.
I’m praying for you to read your words.
What a long long long silence is passing and passing at home.
Wherever you go now, I’m calling your name, my dear son.
Where do you go now? My hair is turning whiter, my dear son.
Wherever you stand now, I’m calling your name, my dear son.
Where do you stand now? My hair is turning whiter, my dear son."(Kurama)
"He is a sailor from Mariupol.
On the morning of the invasion.
His brother-in-law's family fled
their home for the port city.
Half an hour after they arrived.
The first explosions the family heard far.
Before even finishing their tea,
they decided to leave Mariupol and escape..."(Kurama)
Kurama (Japan). «Poets in Kremenchuk» — a poem about the russian invasion of Ukraine in 2022
"One missile hit close.
While the other struck.
The mall in the centre of Kremenchuk.
“We were working.”
At 16:00 on Monday.
“We thought we were far away from the frontier.”..."(Kurama)
Kurama (Japan). «A poet called Tayra» — a poem about the russian invasion of Ukraine in 2022
"‘Orcs’ captured the land.
‘Orcs’ captured, but she’s back to.
‘Orcs’ captured the land.
‘Gandalf the Green’ announced her release from ‘Mordor’.
“I’m grateful to everyone who worked for this result. Tayra is already home.”
“I know that everything will work out and we’ll all be home as I’m now.”
Tayra thanked ‘Gandalf the Green’ for his efforts to get her released.
Tayra and her driver were taken prisoner by ‘orcs’ on March 16.
The same day an ‘orcs’ airstrike hit a theater, killing around 600 people..."(Kurama)
"He lights two candles.
One is for his daughter.
The other is for her daughter.
Both were killed by an ‘orcs’ shell in Mariupol.
Every day in Vinnytsia.
At the Holy Transfiguration Cathedral.
Stunningly ornate.
‘My dear girls, time will come when we meet.’"(Kurama)
Kurama (Japan). «Poets on scorched earth» — a poem about the russian invasion of Ukraine in 2022
““In Lysychansk, if you are alive.
It’s a good day,” now almost in ‘orcs’ hands.
Leaving nothing but scorched earth.
‘Mordor’ is erasing history.
Some still trying to get out of their homes.
Rushing to board an armoured truck.
Scattering and ducking for cover.
At the sound of another shell...”
(Kurama)
Христина Стець. «Боже, тут на землі...» — поезії про російське вторгнення в Україну 2022 року
"Мій хрест горить. Він на тотемі.
Він в попіл ладен. Лиш би край.
Усім болить.
Усім, хто в темі. Усім, хто здатен.
І нехай."(Христина Стець)
"The true extent of the horror is hard to uncover.
The true existence of the hellhole is hard to uncover.
Telliing as her eyes water.
She fled Mariupol just two weeks ago.
With the help of her daughter..."(Kurama)
"Irpin is on the doorstep of Kyiv.
A haven for families before the war.
In a red coat for four weeks.
In a street of the leafy town.
Lying where she’d been trampled once.
Under the wheels of ‘orcs’ armoured vehicles.
In a red coat for four weeks.
Not once but over and over again..."(Kurama)